Lange oorlel over mijn wang en meisje beloofd: wij zien elkaar later

Ik zie een Afrikaans meisje zitten met lange uitgerekte oorlellen, zo n 10 cm lang, met onderin een platte ronde zwarte oorbel. Ik kom er achter dat ze bij een blanke vrouw woont, dichtbij mijn huis. Niet in het echt, wel in mijn droom. Aan de voordeur, er hangen spulletjes aan de buitenkant, is te zien dat ze arm zijn maar wel tevreden. De vrouw zit achter, op de grond, het meisje zit tussen haar benen en kijkt me recht aan met een glimlach. Dan merk ik dat ik in mijn bed lig op mijn rechterwang, en voelt het alsof het echt gebeurt: het meisje strijkt met één lange oorlel twee keer langzaam over mijn linkerwang. Ik geniet van de aanraking, het voelt ook heerlijk warm. Dan zegt ze dat wij elkaar later weer zien. Ze wil weg gaan maar zegt dan nog snel: ik ken het broertje, ik ken hem wel! Ze lacht en ze is weg.

Zelf ben ik blank. En lange losstaande oorlellen heb ik opgezocht, staan ook voor onafhankelijkheid. Toch voelde het met de oorlellen over mijn wang strijken het meest indrukwekkend. Waarom mijn wang. Waarom twee keer. En het voelde heel liefdevol, de warmte viel me op. Ze had trouwens erg grote open ogen. Toen ze zei dat ze het broertje kende, keek ze langs me heen, ik keek ook die kant op en daar stond mijn zoon (in het echt ook een tiener net als zij). Mijn zoon zag ik in zijn voetbalshirt, maar snel en half. Toen ik haar weer wilde aan kijken was ze al half omgedraaid alsof ze haast had en meteen daarna was ze weg. Waarom nu weg gaan en beloven om later terug te komen. Als ze nog eens terug komt, in een droom of in het echt, hoop ik dat ze goede bedoelingen heeft, het chronische heb ik n.l. opgezocht en dat lijkt meer iets negatiefs. Dat hoop ik niet.