Een hele tijd geleden droomde ik dat er een kindje begraven werd naast mijn zoontje.
Daarom moest mijn kind even uit zijn graf gehaald worden omdat zijn graf dan bij het graven niet beschadigd zou worden.
Ze kwamen smorgens met hem aan de deur in doeken gewikkeld. Ik dee de doeken van zijn gezicht af met veel angst. Want hoe zou hij er nu uitzien.
Tot mijn grote verbazing leefde hij weer.
Ik was zielsgelukkig. Even later op de dag kwamen ze hem weer ophalen om hem weer terug in zijn grafje te leggen.
Ik zei nee want hij leeft weer. Maar toch moest hij terug. Ik schreeuwde uit pure wanhoop dat hij weer leefde en dat ze moesten kijken. Maar dat deden ze niet. Hij moest terug in het graf. Ik moest huilen en mijn zoontje ook.
Ik snapte niet waarom hij weer terug moest terwijl hij nog leefde. Ik werd huilend wakker.
