Ik had graag jullie mening eventjes gehad over een droom die ik zondagnacht had.
Eerst wil ik even mijn situatie kort uitleggen en daarna vertel ik mijn droom.
Ik ben 25jaar en sinds 2007 volg ik het wielrennen van dichtbij. Al snel had ik als zovelen een favoriete renner en bij mij was dat Wouter Weylandt. Doorheen de jaren leerde ik hem beter kennen. Ik kan niet echt zeggen dat we hechte vrienden waren, maar hij wist wie ik was en apprecieerde dat wel.
In 2011 is Wouter verongelukt tijdens de ronde van Italië (3 weekse wielerwedstrijd).
Sindsdien heb ik al enkele rare dromen gehad over Wouter, maar de droom die ik zondag had was nog abnormaler dan de andere dromen.
Afgelopen weekend was er de Omloop en Kuurne brussel kuurne (de eerste 2 wedstrijden op belgische bodem). Zoals elk jaar ben ik geweest.
Zondagnacht droomde ik dit:
Opeens kwam ik Wouter tegen en ik wist meteen dat hij gevallen was. Hij zei mij 'het is niet erg, gewoon een verstuikte pols'. Geef mij maar snel een knuffel (wat we ook deden), want je weet wat ik al allemaal meegemaakt heb.
Daarna bleven we nog wat praten met elkaar. Het gesprek kwam hierop neer:
Wouter was zogezegd onterecht dood verklaard geweest in het verleden en begraven. Hij had ook een soort van brandmerken over zijn handen en armen.
Terwijl ik deze droom had, realiseerde ik mij dat hij écht wel dood was, maar tegelijk was ik opgelucht om hem voor mijn neus te zien staan.
Ik vind dit een zeer verwarrende droom. Als ik droom lijkt het alsof hij nog leeft, alles lijkt zo echt terwijl ik op hetzelfde moment in mijn droom tegen mezelf zeg 'wouter is wel dood'
Wat denken jullie hiervan? Wat zou deze droom kunnen betekenen en waarom droomde ik net na de eerste koersen weer over hem. Waarom droom ik steeds over wouter, terwijl ik maar al te goed besef dat hij nooit meer terug kan keren. Zelfs als ik slaap, zeg ik tegen mezelf in mijn droom 'wouter kan hier niet zijn, hij is dood'.
